Pokój dwuosobowy DELUXE

WiFi
Balkon
Klimatyzacja
Ogrzewanie
Leżak
Parawan
Czajnik
Lodówka
TV
Sejf
Prysznic
Szampon, mydło
Ręczniki
Suszarka do włosów
Parking darmowy
Winda
Sauna
Akceptujemy zwierzęta

Wyspiański Pokój 2-os.

Pokoje Deluxe 2 os. znajdują się na 1 lub 2 piętrze. Do dyspozycji Gości komfortowe łoże (180cm szerokości) oraz wygodne fotele. Ponadto wyposażony jest w minibar, sejf, biurko, TV 40 cal z płaskim ekranem, klimatyzację, zestaw powitalny, suszarkę do włosów, a także ręczniki i zestaw kosmetyków. Wszystkie pokoje tej kategorii posiadają balkony oraz łazienki z prysznicem. Wielkość pokoju to 24-25m kw. Możliwa jedna dostawka.

Stanisław Wyspiański – dramatopisarz, poeta, inscenizator, twórca nowoczesnego teatru polskiego. Urodził się 15 stycznia 1869 roku w Krakowie, tam też zmarł 28 listopada 1907 roku.
Otrzymał gruntowne wykształcenie, po maturze studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki. Zapisał się też na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego. W maju 1891 wyjechał na studia do Paryża, ale nie został przyjęty. Zaczął więc malować w jednej z paryskich pracowni.
We wrześniu 1894 r. wrócił do Krakowa. Nadal malował obrazy, zaczął też pisać dramaty i libretta oper.
Wyspiański uprawiał bardzo różne dziedziny sztuki, realizowane z wielką odwagą i rozmachem. Sporządzał plany renowacji zabytków, komponował polichromię i monumentalne witraże do krakowskiego kościoła Franciszkanów oraz opracowywał szatę graficzną pisma „Życie”. Malował obrazy i projektował meble, pisał dramaty i przygotowywał plany scenografii. Pracował szybko i niezwykle intensywnie – jego bardzo różnorodna spuścizna powstawała zaledwie w ciągu kilkunastu lat twórczego życia.

Na ścianach pokoju
„Planty o świcie” 1894 r.

Boticcelli Pokój 2-os.

Sandro Botticelli, właściwie Alessandro di Mariano Filipepi urodził się 1 marca 1445 we Florencji. Włoski malarz szkoły florenckiej tworzący we wczesnym oraz dojrzałym okresie odrodzenia.
W 1470, w wieku 25 lat otworzył własną pracownię, w której wykonywał zamówienia bogatych rodzin florenckich, zaś od 1472 znajdował się na liście w gildii św. Łukasza jako samodzielny malarz.
Większość życia spędził w rodzinnej Florencji, odbywając nieliczne podróże, m.in. do Rzymu, Pizy oraz prawdopodobnie do Mugello. Bardzo szybko znalazł mecenasów, rodzinę spokrewnioną z Medyceuszami. W późniejszym okresie twórczości uległ ascetycznej ideologii głoszonej przez Savonarolę, która istotnie wpłynęła na styl jego malarstwa.
Styl Botticellego można określić mianem „poetyckiego”. Był to malarz kobiecego wdzięku. Tworzył doskonałą świetlistość szat oraz stosował naturalną dekoracyjność w przedstawieniu ruchu. Cechy dzieł Botticellego to także chłodny i czysty koloryt oraz precyzja rysunku.
Malarz zmarł we Florencji przed 17 maja 1510 roku.

Na ścianach pokoju
„Narodziny Wenus” ok. 1485 r.

Gierymski Pokój 2-os.

Aleksander Gierymski urodzony w 1850 roku w Warszawie przedstawiciel realizmu oraz prekursor polskiego impresjonizmu i luminizmu. W 1867 Aleksander Gierymski rozpoczął naukę w Klasie Rysunkowej w Warszawie pod kierunkiem Rafała Hadziewicza. Studia kontynuował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W 1869 uczęszczał do prywatnej pracowni Franza Adama. W latach 1873-1874 przebywał w Rzymie, gdzie powstały jego pierwsze znane obrazy: Austeria rzymska i Gra w mora, które na początku 1875 zostały wystawione w Zachęcie. Od końca 1875 do 1879 roku Aleksander Gierymski przebywał we Włoszech intensywnie pracując nad doskonaleniem swojego rzemiosła artystycznego.
Najświetniejszy okres twórczości Aleksandra Gierymskiego przypadł na lata 1879–1888, które artysta spędził w Warszawie. W okresie tym związał się z grupą młodych literatów i malarzy spod znaku pozytywizmu.
Ostatnie lata życia Aleksander Gierymski spędził we Włoszech. Zmarł najprawdopodobniej 8 marca 1901 r. w Rzymie w szpitalu dla psychicznie chorych.

Na ścianach pokoju
„Pomarańczarka”
„Łodzie rybackie”

Vermeer Pokój 2-os.

Johannes Vermeer urodził się w 1632 roku w Delft, tam również zmarł w 1675. Był niderlandzkim malarzem, który na wiele lat został zapomniany. Dopiero w XIX wieku na nowo odkryto jego twórczość. Z początku Vermeer malował obraz religijne, ale zasłynął jako autor scen rodzajowych. Jego obrazu oddają niezwykłe piękno codzienności życia mieszczan. Vermeera uznaje się za mistrza operowania światłem. Artyście przypisuje się dzisiaj trochę ponad 30 obrazów i jest to prawdopodobnie cały jego dorobek artystyczny. Wiele z nich przedstawia kobiety we wnętrzach mieszkalnych. Bohaterki jego obrazów są często zajęte lekturą listu, rozmową, ważeniem pereł. Malarz tworzył też pejzaże. Jednym z najsłynniejszych jest ten przedstawiający widok jego rodzinnego miasta – Delft.
Obrazy Vermeera inspirują i rozbudzają wyobraźnię twórców do dziś, czego przykładem jest książka i film o tajemniczej Dziewczynie z perłą, którą sportretował na jednym ze swoich płócien artysta.

Na ścianach pokoju
„Dziewczyna z perłą” ok. 1665–1666 r.

Wierusz-Kowalski Pokój 2-os.

Alfred Wierusz-Kowalski urodził się 11.10.1849 roku w Suwałkach, zmarł 16.02.1915 w Monachium. Był polskim malarzem, tworzył obrazy realistyczne. Specjalizował się w ukazywaniu scen rodzajowych i rodzajowo-historycznych.
Pierwsze lekcje rysunku odbierał w kaliskim Gimnazjum Realnym. Kontynuował naukę w Warszawie w Klasie Rysunkowej. Później Kowalski zdecydował się na wyjazd do Drezna i studia na tamtejszej akademii. W 1872 wyjechał do Pragi, gdzie zajął się samodzielną pracą i tworzeniem. Wiosną kolejnego roku przeprowadził się do Bawarii, gdzie osiadł na stałe. W Monachium studiował przez rok. Po przeprowadzce zaczął też osiągać pierwsze sukcesy – w 1873 jego obraz Powrót kwestarza przyjęto na „Światową Wystawę Powszechną” w Wiedniu. Kowalski szybko zyskał uznanie krytyki, a jego obrazy były nagradzane wieloma medalami. W roku 1890 został honorowym profesorem Akademii monachijskiej. Do dziś uznawany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli
tzw. szkoły monachijskiej.

Na ścianach pokoju
„Wyjazd Powozem” 1876 r.

Max. osób

3

Powierzchnia

23 m2

Łóżko podwójne

x1

Dostawka

x1