Pokój Czterosobowy Deluxe z antresolą
Beksiński Pokój 4-os.
Pokoje Deluxe 4 os. z antresolą dedykowany rodzinom z dziećmi. Do dyspozycji Gości przestrzeń o łącznej powierzchni 34 m kw.; 2 podwójne łóżka 180 i 160 cm szerokości oraz fotele. Ponadto wyposażony jest w minibar, sejf, biurko, klimatyzację, zestaw powitalny, suszarkę do włosów, a także ręczniki i zestaw kosmetyków. Pokój posiada balkon oraz łazienkę z prysznicem.
Zdzisław Beksiński urodził się 24 lutego w Sanoku. Z wykształcenia architekt, z wyboru fotograf, grafik, malarz. Jako młody artysta zajmował się fotografią, wygrywając szereg konkursów międzynarodowych. Następną formą wyrazu była dla młodego Beksińskiego czysto abstrakcyjna rzeźba. Po pewnym czasie przeszedł jednak do następnej formy wyrazu, jaką był rysunek. Około 1964 roku zaczął malować, zerwał wówczas z awangardą i w pełni oddał się malarstwu fantastycznemu, wizjonerskiemu, figuratywnemu, starannie malowanemu farbą olejną na płycie pilśniowej. Nigdy nie dawał swoim obrazom tytułów, uznając, że każdy widz może je interpretować w dowolny sposób. W obrazach Beksińskiego dominowały wizje przypominające senne koszmary. Po 2000 roku, nie zaprzestając jednocześnie malować i rysować, zaczął tworzyć swoje kompozycje na komputerze i przy pomocy fotokopiarki.
Zdzisław Beksiński został zamordowany w swoim mieszkaniu w Warszawie w nocy z 21 na 22 lutego 2005 roku, na kilka dni przed swymi 76. urodzinami.
Wyczółkowski Pokój 4-os.
Leon Wyczółkowski urodził się 24 kwietnia 1852 r. w Hucie Miastkowskiej na Podlasiu. W 1863 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Siedlcach, następnie w Warszawie. Podjął studia w Klasie Rysunkowej w latach 1869-1875. Studia kontynuował w Monachium oraz w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki. W roku 1878 wyjechał do Paryża na Wystawę Powszechną. W 1895 roku Leon Wyczółkowski został profesorem Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, natomiast w latach 1909/1910 był tam rektorem.
Wystawiał swoje prace na międzynarodowych wystawach w Monachium, Wenecji i Wiedniu. Od 1914 r. zajął się głównie grafiką.
Mistrz wyróżniony został licznymi nagrodami mi: Orderem Odrodzenia Polski IV klasy, Medalem Honorowym i Medalem Złotym w Paryżu, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Wielkim Złotym Medalem. Wyczółkowski otrzymał także Złoty Krzyż Zasługi. W 1934 r. został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1935 r. otrzymał Złoty Wawrzyn Akademicki za zasługi dla sztuki polskiej.
Artysta zmarł 27 grudnia 1936 r. w Warszawie na zapalenie płuc, pochowany został pod Bydgoszczą, zgodnie z ostatnią wolą.
Na ścianach pokoju
„Rybacy” 1891 r.
„Rybak” 1896 r.
„Magnolie” 1905 r.
Chełmoński Pokój 4-os.
Józef Chełmoński urodził się 7 listopada 1849 roku, nieopodal Łowicza. Pochodził ze szlacheckiej rodziny, w której sztuka była wysoce ceniona dlatego w 1867, w Warszawie podjął edukację artystyczną. Równocześnie studiował sztukę w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona. W roku 1972 rozpoczął trzyletni kurs na Akademii Monachijskiej. W 1875 wyjechał do Paryża, gdzie jego obrazy zyskały ogromną popularność. Oprócz stolicy Francji, w czasie swojej młodości, odwiedził także Włochy oraz Podole i Ukrainę. W 1878 roku wraz z żoną wybrał się w trwającą 10 lat podróż. Małżonkowie odwiedzili i mieszkali w tym czasie w Wiedniu, Monachium, Wenecji oraz Paryżu.
Chełmoński słynie przede wszystkich z pejzaży ukazujących życie polskiej i ukraińskiej wsi. Sławę przyniosły mu także przedstawienia zwierząt, w tym ptactwa (żurawi, przepiórek). Chełmoński szczególnie wsławił się jednak przedstawieniami koni, które ukazywał z niezwykłą precyzją i perspektywiczną doskonałością, pędzące z obrazu wprost na widza.
W roku 1914 przeżył atak apopleksji, którego efektem był paraliż jednej ręki i, mimo że udało się przywrócić jej sprawność, Chełmoński nie namalował nic więcej. Zmarł w wieku 64 lat.
Na ścianach pokoju
„Świt. Królestwo ptaków” 1906 r.
„Babie lato” 1875 r.
Matejko Pokój 4-os.
Jan Matejko urodził się w 1838 r. w Krakowie. W 1858 r. ukończył tam Szkołę Sztuk Pięknych, następnie kształcił się w Monachium i w Wiedniu. Już młodzieńcze dzieła Matejki zyskały międzynarodowe uznanie. Artystę okrzyknięto jednym z najwybitniejszych twórców malarstwa historycznego w Europie. Stworzył on ponad trzysta obrazów olejnych oraz setki rysunków i szkiców. Jest też autorem polichromii kościoła Mariackiego w Krakowie. Matejko wielokrotnie prezentował swoje dzieła na wystawach, zdobył liczne prestiżowe nagrody i odznaczenia oraz został honorowym członkiem wielu akademii artystycznych. W 1873 r. mianowano go dyrektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Funkcję tę pełnił do końca życia. Uczniami Jana Matejki byli wybitni twórcy Młodej Polski, m.in. Stanisław Wyspiański. Zmarł w 1893 r. w Krakowie.
Na ścianach pokoju:
„Stańczyk” Jan Matejko 1862 r.
„Stańczyk” Leon Wyczółkowski 1898 r.
Leon Wyczółkowski, malując ten obraz, świadomie nawiązał do dzieła Jana Matejki. Matejko pokazał błazna jako osobę zatroskaną o losy niepodległej wówczas Polski, natomiast Wyczółkowski ukazał błazna rozmyślającego nad upadkiem narodu kierowanego teraz przez lojalnych wobec zaborcy konserwatystów, którym nadał postać teatralnych marionetek.
Max. osób
4Powierzchnia
34 m2Łóżko podwójne
x2